21 października 2004 roku Kanadyjska Mennica Królewska zaprezentowała makową monetę o nominale 25 centów. Moneta przedstawia czerwony mak ( Papaver rhoeas) w kolorze czerwonym, osadzony w środku liścia klonu nad transparentem z napisem „ Pamiętaj – pamiątka ”. To pierwsza kolorowa moneta na świecie. Kup Usa 25 Centów w kategorii Ameryka Pn. i Pd. - Numizmatyka, monety na Allegro - Najlepsze oferty na największej platformie handlowej. English polski українська język 83 zł. Licytuj. 805 zł. Licytuj. 26 zł. Licytuj. Moneta kolekcjonerska o nominale 25 cent (ćwierćdolarówka) USA z 2009 roku - American Samoa z serii Stany USA. Moneta z mennicy San Francisco Materi. cash. 25 marca 2021 Monety Brytyjska opinia publiczna nadaje monetom przydomki, jakby były one starymi przyjaciółmi. W ciągu ostatnich kilkuset lat wiele monet zyskało nazwy, których pierwotnie nie miały nosić. Choć wiele z nich nie przetrwało do dziś, przedstawiamy Wam wybór naszych najlepszych prób nawiązania i zbadania mrocznej historii pseudonimów monet. Enjoy! STARE PRZEZWISKA MONET Giętarka - Sześciopensówka była znana jako giętarka, ponieważ z powodu zawartości srebra można ją było zginać w rękach. Było to powszechnie robione w celu tworzenia "żetonów miłości", z których wiele przetrwało w kolekcjach do dnia dzisiejszego. Sześciopensówka wystarczyła również, aby się porządnie upić, ponieważ w tawernach często można było pić cały dzień za dwa pensy. Dało to początek wyrażeniu "Going on a bender". Bob - Temat wielkiej debaty, gdyż pochodzenie tego przezwiska jest niejasne, choć wiemy, że użycie boba w znaczeniu szylinga datuje się na późne lata siedemnaste. Brewer's 1870 Dictionary of Phrase and Fable stwierdza, że 'bob' może pochodzić od 'Bawbee', co było slangiem z 16-19 wieku oznaczającym pół pensa. Bob" był również używany w odniesieniu do zestawu zmian dzwonionych na dzwonach kościelnych, i to mogło być pochodzenie przezwiska, ponieważ słowo "shilling" ma swoje korzenie w proto-germańskim słowie "skell", które oznacza "pierścień". Florin - Wczesne floreny wzięły swoją nazwę od monet wyemitowanych po raz pierwszy we Włoszech, które stały się dominującymi monetami handlowymi w całej Europie Zachodniej. Edward III próbował wprowadzić złotą monetę o nominale sześciu szylingów, która byłaby odpowiednia do handlu z ówczesnymi europejskimi mocarstwami, ale ze względu na zbyt niską wagę w stosunku do wartości nominalnej nie nadawała się jako taka i została szybko wycofana. Groat - znana również jako fuppence, ta duża, czteropensowa moneta była podstawą średniowiecznego pieniądza. Nazwa pochodzi od holenderskiego "groot", co oznacza "wielki" i jest odniesieniem do rozmiaru monety. Słowo to weszło do brytyjskiego leksykonu w kilku wyrażeniach, z których większość wyszła już z użycia. Ze względu na silne średniowieczne skojarzenia groat jest często przywoływany w literaturze fantastycznej i historycznej. Tanner - ta alternatywna nazwa sześciopensówki pochodzi prawdopodobnie z początku XIX wieku i wydaje się mieć swoje korzenie w romskim cygańskim "tawno", które oznacza "mały". Thruppenny bit - znana również pod różnymi nazwami Joey lub thruppence, moneta ta jest nadal produkowana w bardzo małych ilościach przez Mennicę Królewską w celu włączenia jej do zestawów Maundy Money. NOWOCZESNE NAZWY Quid - stary przydomek funta, który przetrwał do współczesnego użycia w Wielkiej Brytanii. Pierwotnie nazwa quid odnosiła się konkretnie do banknotów, ale od czasu wprowadzenia monety funtowej to się zmieniło. Sov - przezwisko dla suwerenów, czasem stosowane także do monet funtowych. Nugget - względna nowość stosowana w odniesieniu do monet funtowych, która mogła być wcześniej stosowana w odniesieniu do suwerenów. Beer token - powszechnie używane, ale często przypisywane konkretnie do monety o nominale 2 funtów, jako że w momencie jej wprowadzenia pinta piwa w Wielkiej Brytanii kosztowała zwykle około 2 funtów. MIĘDZYNARODOWE PSEUDONIMY MONET Nikiel - Termin ten stał się popularny po 1866 roku, kiedy to zmieniono zawartość pięciocentówki z srebra i miedzi na miedź i nikiel, tańszy metal. Ćwierćdolarówka - Dolary hiszpańskie były w obiegu obok dolarów amerykańskich przez wiele lat. Dolary hiszpańskie dzieliły się na 8 "bitów", dlatego rząd USA wyemitował monetę o nominale 25 centów, aby ułatwić ludziom wydawanie reszty. monety te były znane jako "ćwiartki" lub "dwójki". Loonies - Kanadyjska moneta jednodolarowa została wprowadzona w 1987 roku. Na jej rewersie znajduje się wizerunek loona, ptaka, który jest powszechny i dobrze znany w Kanadzie. Toonies - Kanadyjska moneta dwudolarowa nosi nieoczekiwany przydomek 'Toonie'. (Podziękowania dla czytelnika Shuki Raz za tę informację!) Pieces of eight - "Pieces of eight" była monetą 8-Reale, hiszpańskim srebrnym dolarem. Była to prawdopodobnie najbardziej rozpowszechniona i powszechnie akceptowana moneta na świecie w ciągu ostatnich 300 lat. Moneta 8-Reale była tak cenna, że często była cięta na osiem kawałków! (Podziękowania dla czytelnika Geoffrey Gill za ten opis) Dwa bity - Z kawałków ośmiu - ćwierć hiszpańskiego dublona. Do dziś używane w języku potocznym, np. "A two bit operation". The Aussie dollar - sugerowane nazwy to: royal, austral, oz, boomer, roo, emu, kanga, kwid, digger & dinkum. (Podziękowania dla Perth Mint za te wspaniałe nazwy!) Obiegowa moneta Kanada 25 centów - ŁośOdroczone płatności. Kup teraz, zapłać za 30 dni, jeżeli nie zwrócisz. Więcej informacjiKup teraz, zapłać później - 4 krokiPrzy wyborze formy płatności, wybierz PayPoPayPo opłaci twój rachunek w stronie PayPo sprawdż swoje dane i podaj otrzymaniu zakupów decydujesz co ci pasuje, a co nie. Możesz zwrócić część albo całość zamówienia - wtedy zmniejszy się też kwota do zapłaty ciągu 30 dni od zakupu płacisz PayPo za swoje zakupy bez żadnych dodatkowych kosztów. Jeśli chcesz, rozkładasz swoją płatność na zwrot towaru w ciągu 14 dni od zakupu bez podania przyczynyKanada 50 centów 1962 - Łoś, srebro .800 Kanadyjska moneta obiegowa o nominale 25 centów kanadyjskich. Moneta przedstawia łosia oraz Jerzego VI. Moneta była wydawana w o produkt Orzeł, majestatyczny król niebios, od wieków pojawia się w dziejach cywilizacji. Był bohaterem legend i podań, znakiem bogów, ptakiem wróżebnym oraz emblematem obecnym w heraldyce wielu państw. Poczynając od 1782 r. jest także godłem Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Pod znakiem orła Orzeł posiadał niezwykle rozbudowaną symbolikę. Oznaczał niebo i słońce, burze i wiatr, wszechwładzę i mściwość. Był utożsamiany z boskim posłańcem, długowiecznością, odrodzeniem i odnowieniem. Bystrość wzroku orła i jego szybkość znamionowały człowieka genialnego. Porównanie do orła było równoznaczne z uznaniem kogoś za przykład męskości, siły, ojcowskiej surowości, ale i ojcowskiej troskliwości nad dziećmi. Starożytni Grecy utożsamiali orła z Zeusem. Najwyższy z bogów unosił się na Olimp w postali skrzydlatego króla przestworzy. W Biblii aniołowie niekiedy pojawiali się pod postacią orłów, jak np. w proroctwie Ezechiela. Orła umieszczano obok świętego Jan Ewangelisty. W Apokalipsie czwarty anioł miał postać orła. Dla Żydów ptak ten był jednym ze zwierząt „nieczystych”, których nie wolno było spożywać. Orły królowały w starożytnym Rzymie. Ich wyobrażenia niesiono przed legionami. Do tego wzorca nawiązała napoleońska Francja. Dwugłowy orzeł pojawiał się w heraldyce Bizancjum, Rosji, Austro-Węgier i Niemiec. Od tysiąca lat orzeł króluje w polskim godle. Stara legenda wiąże go z założycielem państwa Polan – Lechem, który podczas wędrówki po Wielkopolsce polecił rozbić obóz w okolicach Poznania. Ujrzał wówczas okazałe drzewo, a na nim gniazdo orła z pisklętami. Gdy zaciekawiony przyglądał się orlej rodzinie ptak rozpostarł skrzydła. Jego widok na tle nieba zabarwionego na czerwono przez zachodzące słońce tak zachwycił Lecha, że postanowił tam założyć gród zwany Gnieznem („Gniezdnem”) zaś orła umieścił w swym herbie. Król przestworzy symbolem USA Orzeł stał się symbolem Stanów Zjednoczonych, młodego kraju, który w czasie wojny o niepodległość z lat 1775-83 wywalczył sobie wolność i uniezależnił się od dominacji brytyjskiej. Amerykanów połączyły idee wolności, interes ekonomiczny i chęć przeciwstawienia się wyzyskowi przez angielską monarchię. Hasła te przyciągnęły wielu ochotników z Europy, którzy walczyli po stronie kolonii. W gronie tym znaleźli się także Polacy – Tadeusz Kościuszko i Kazimierz Pułaski. Równolegle z walką o wolność w kraju procowano nad jego prawnymi fundamentami. W 1787 r. ogłoszono Konstytucję USA, która weszła w życie dwa lata później. Istotną sprawą było też przyjęcie symboli narodowych, z którymi mogli utożsamiać się wszyscy obywatele. Wybór padł na orła bielika. Amerykanie podziwiali jego wielką siłę, majestatyczny wygląd i długowieczność. Wierzyli także, że ptak ten występuje tylko na ich kontynencie. Co bardzo istotne orzeł reprezentował wolność, a ta dla społeczeństwa amerykańskiego była priorytetem. Żyjąc na szczytach gór pośród majestatu natury, orzeł miał nieograniczoną swobodę. To odpowiadało obywatelom, gdyż sami do tego nieustannie dążyli. Od legendy do uchwały Kongresu Pojawiła się także legenda, która wyjaśniała, w jaki sposób orzeł stał się godłem narodowym. Podczas jednej z bitew wojny o niepodległość hałas walki obudził orły śpiące na drzewach. Ptaki wyleciały z gniazd i cały czas krążyły nad głowami walczących wydając hałaśliwe okrzyki. Dla patriotów był to znak i mówili potem, że ptaki „wołały o wolność”. Krótko po podpisaniu Deklaracji Niepodległości USA 4 lipca 1776 r. Kongres powierzył Benjaminowi Franklinowi, Thomasowi Jeffersonowi i Johnowi Adamsowi zadanie zaprojektowania oficjalnej pieczęci państwa. Jednak trzej ojcowie założyciele nie opracowali projektu, który zyskałby aprobatę Kongresu. Podobnie późniejsze komisje, którym zlecono to zadanie nie wykonały go w sposób zadowalający. Kompromis osiągnięto w 1782 r. Charles Thomson, sekretarz Kongresu otrzymał zadanie wykonania projektu, który uwzględniał zgłoszone uprzednio sugestie. Umiejętnie połączył kilka elementów ku zadowoleniu władz federalnych. Orzeł na Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych Na awersie pieczęci pojawił się orzeł z rozpostartymi skrzydłami i tarczą na piersi. Na niej widniało trzynaście pasków, białych i czerwonych. Oznaczały trzynaście stanów, które wypowiedziały posłuszeństwo Wielkiej Brytanii. Nad paskami pojawiło się niebieskie pole z trzynastoma gwiazdami. W szponach orzeł trzymał gałązkę oliwną (w prawej) oraz trzynaście strzał (w lewej). W jego dziobie znalazła się wstęga z napisem „E pluribus unum” („Z wielu, jeden”, dewiza przypisywana Thomasowi Jeffersonowi). Konstelację trzynastu gwiazd umieszczono także nad głową orła. Motywem centralnym rewersu pieczęci była piramida złożona z trzynastu warstw kamieni. Na jej szczycie umieszczono oko opatrzności a u podstawy datę 1776 zapisaną cyframi rzymskimi. W legendzie otokowej dodano dwa motta: „Novus Ordo Seclorum” (Nowy porządek wieków) oraz „Annuit Coeptis” (Bóg/Opatrzność sprzyja naszym przedsięwzięciom). I tak oto w 1782 r. orzeł bielik stał się godłem państwowym USA. Z pewnymi modyfikacjami pozostaje nim do dziś. Pojawił się na oficjalnych dokumentach, pieniądzach, flagach, budynkach publicznych. Bielik stał się ikoną amerykańską i jednym z najważniejszych symboli kraju. Orzeł na amerykańskich monetach W roku 1792 Kongres przyjął ustawę powołująca mennicę Stanów Zjednoczonych i określającą monety, które miały funkcjonować w obrocie handlowym. System obejmował dziesięć nominałów: 0,5 centa (1/200 dolara), 1 centa (1/100 dolara), 5 centów (half dime), 10 centów (dime), 25 centów (quarter), 0,5 dolara (half dollar), 1 dolara, 2,5 dolara (quarter eagle), 5 dolarów (half eagle) oraz 10 dolarów (ealge). Stopniowo wprowadzano do obiegu złote i srebrne monety, których rewersy zdobił orzeł. Warto zaznaczyć, że zwyczajowe nazwy: „ćwierćorzeł” (2,5$), „półorzeł” (5$) i „orzeł” (10 $) powiązane były z monetami złotymi. Z czasem pojawiła się także moneta o nominale 20$ czyli tzw. podwójny orzeł (double eagle). Jej wybicie w 1849 r. było następstwem kalifornijskiej gorączki złota i dostępu do większej ilości cennego kruszcu. Orzeł zdobił zarówno monety obiegowe jak i okolicznościowe. Był przedstawiany w formie heraldycznej, jako siedzący lub w locie. Zagrożony gatunek Pomimo swej wyjątkowej pozycji ten majestatyczny amerykański ptak znalazł się w obliczu zagrożenia wyginięciem. Szacowano, że pod koniec XIX w. w USA żyło ok. stu tysięcy bielików. Ich liczba gwałtowanie zmalała na skutek polowań i niszczenia siedlisk. W 1940 r. Kongres wydał ustawę o ochronie orłów. Zakazywała ona posiadania, zabijania lub sprzedaży tych ptaków. Nowe zagrożenie dla tego gatunku pojawiło się po II wojnie światowej, gdy orły polowały na zwierzęta skażone pestycydami szeroko stosowanymi w rolnictwie. Najbardziej dramatyczna moment nastąpił w latach 60. XX. Populacja bielików spadła do ok. czterystu par lęgowych. W 1978 r. orła umieszczono na liście gatunków zagrożonych całkowitym wyginięciem. Zastosowano federalne środki ochrony i zmieniono regulacje dotyczące pestycydów. Pod konie XX w. populacja bielika wzrosła na tyle, że usunięto go z ze wspomnianej uprzednio listy.

moneta o nominale 25 centów